Yıllık rutinler yeniden başladı. Viyana'daki her yabancı öğrenci gibi biz de bize tanınan bir yıllık oturum izninin sonuna gelmiş ve "abi biz daha okumak istiyoruz, müsade edin de bir sene daha oturalım" demek için gerekli belgeleri toplamaya başlamıştık bugün. WGKK (sağlık sigortası), KSV'dan alınan borcu yoktur belgesi - bu belge için 22€ para ödedik - (sanki araba satışını veriyoruz), ikametgah, öğrenci belgesi, bankada göstermelik 4-5 bin € para (bunun için sadece bir saatliğine borç alıp, bankada gösterip ardından sanki bu para bizde hep varmışçasına belge alacağız. Buradaki tüm öğrenciler böyle yapar), son olarak da belediyede dolduracağımız oturum kartı uzatma formu. Sonrasında ise resmi olarak oturmaya devam etmek istediğimizi beyan etmiş olacağız. Ve sırf bunun için 130€'yu her yıl Avusturya Hükümeti'ne bayılmak zorundayız. Hep diyoruz, eğer bu ülkeden öğrenciler çekilirse Avusturya iflasın eşiğine gelir ama ona rağmen hala öğrencileri canlarından bezdirecek Bologna Süreci'ni kabul etmek için fırsat kolluyorlar.

Neyse bu başka bir konu. Asıl konumuz bu işlemleri hallettikten sonra ne yapacağımız. Önümüzde bir aya yakın bir tatil var ve elimizde vize olmadığından ötürü (en azından benim yok) mecbur EU içinde takılmamız gerekli, bilemedin Avusturya. Bu güzelim tatili değerlendirmenin en güzel yolu ise yine otostop! Bu seferki hedef Berlin! Yol otostoptan, konaklama couchsurfingten, hava da bedava, su da. Bize kalan ufak tefek harcamalar, belki hediyelik birkaç bir şey, yıkılmış duvarın önünde fotoğraf, hepsi bu. Yine cüzi miktar para ile hayvanlar(!) gibi eğlenmeyi planlıyoruz. Aslına bakarsan Berlin bahane, yolda olmak gibisi yok. Uzaklaşmak biraz.

Şans dileyin, bakarsınız ihtiyacımız olur. Yanımıza kitap da alalım, okuruz.


Blogger tarafından desteklenmektedir.