"Güneşin doğuşu ne kadar mucizevi değil mi?" dedi kız, oturduğu bankta, kafasını oğlanın omzuna yaslayıp kısılan gözleriyle doğan güneşe bakarken.
"Ne bakımdan?" dedi oğlan ilgisizce.
Sanki her şey yeniden başlıyormuş gibi."
"Başlayıp biten bir şey yok, doğan ve batan da. Sadece dünya olağan ritüelini tamamlayıp başladığı noktaya dönüyor, turunu tamamlıyor. Bu şekilde bakınca aslında güneşin yerinden kımıldadığı da yok, dolayısıyla doğduğu da."

ps: Bu arada sol üst köşede bi' anket tertipledim ama 3-4 gündür bir kere bile tıklanmamış, dikkatini çeken oldu mu?



2 Comments

Sevgi dolu bir dünya bu dedi ki...

küçük prens yaşadığı yerde sandalyesini birkaç dakikada bir öne alarak durmadan gün batımını izliyordu:))
böylesi de var!

Şahin Şirin ERDEM dedi ki...

karikatür çok komik..:)
oyu kullandım..:)

Blogger tarafından desteklenmektedir.