Rahatsızım...
Sanatın, bilhassa sahne sanatlarının göklere çıkarılmasından
rahatsızım. Tiyatrocuların, müzisyenlerin, ressamların insan üstü bireylermiş
gibi gösterilmesinden rahatsızım.
Bir tiyatrocu neden su tesisatçısından üstün olmalı ki?
Nedir onu ayrı kılan? İkisi de para kazanmak için mesleğini icra eden kişidir
en nihayetinde. Yetenek? Tiyatro da, müzik de, su tesisatçılığı da,
kaportacılık da öğrenilebilir meslek dallarıdır. Sanata gösterilmesi beklenen
saygı, neden bir fırıncıya gösterilmesi beklenmez? Sadece sanat mıdır saygılı
davranılması beklenen? Neden pozitif ayrımcılık yapılır sanata?
Neden bir tiyatro gösterisi çıt çıkarılmadan seyredilirken
bir grafik tasarımcının kartvizit tasarımına sürekli müdehale edilir? “Sanat
toplumu ileriye taşır.” Nah taşır! En azından günümüzde. Bana günümüzde toplumu
ileriye taşıma amacı güden bir tane sanatçı gösterin. Ya topluma sanat yapıp
pazarını orada arar ya da elitist takılıp kodaman pazarına girer. “Her şey
sermaye için”dir yani. Toplum ileriye/geriye gidecekmiş, umrunda olmaz.
“Baban ölmüş olsa bile, cenazeyi kaldırıp sahneye çıkarsın.”
Hasiktir oradan! Nedenmiş o? Sanatçı insan değil mi? Neden bir kuyumcu
vitrinine “cenaze dolayısıyla kapalıyız” yazabiliyorken sanatçı yazamaz? Toplum
geri mi kalır o gün sahne almazsa? Saygınlığı mı yiter sanatçının?
Ayrıca toplumsal bir yasta neden müzisyenler güme gider hep?
Hiçbir berber dükkan kapatmazken müzisyen sahne al(a)maz. Müzik sadece vur
patlasın, çal oynasın mıdır? E hani toplumu ileriye taşıyordu? Tam da böyle
zamanlarda ileriye taşınması gerekmez mi toplumun?
Daha fazla uzatmayayım. Hepimiz insanız, hepimiz bir şekilde
karnımızı doyuruyoruz. Bir meslek grubunu göklere çıkarırken diğerini yerin
dibine sokmayalım. Bunu bir peyzaj mimarı adayı, müzikle uğraşan, edebiyatla
ilgilenen ve bazen de resim karalayan bir birey olarak söylüyorum.
İşini hakkıyla yapan tüm meslek grupları eşit değerde
saygıyı hakeder. Kimseyi öbürsüleştirmeyin!
Yorum Gönder